Overdenking KC01-2025 - Wat zijn uw/jouw goede geloofsvoornemens?

Nog maar een paar dagen geleden zijn we over de drempel van het nieuwe jaar gestapt. Een mooie gespreksopener in deze dagen is de vraag naar goede voornemens. Wat zou je willen doen dit jaar? Wat wil je bereiken? Wat zijn je doelen? De meeste voornemens vallen in de categorie van fysieke gezondheid: meer bewegen, afvallen, minder alcohol drinken. Andere voornemens gaan meer over mentale gezondheid: minder stress, meer genieten, minder op je telefoon kijken.

In de dienst op oudejaarsavond had ds. Jaap van der Windt het onder andere over de vraag wat je in je leven gedaan zou willen hebben voordat je kunt sterven. Simeon zegt daarover dat hij kan heengaan in vrede, omdat hij met eigen ogen Gods redding gezien heeft (Lucas 2:30). Hij zag in Jezus Gods redding aanwezig in zijn leven en dat was voor hem genoeg.

Eén van de mooiste dingen als predikant vind ik het vormgeven van een afscheid nadat iemand overleden is. Met de familie spreek ik dan over de afscheidsdienst (of mooier gezegd: de dankdienst voor iemands leven). De vraag waar we het dan altijd over hebben is wat de nabestaanden kunnen vertellen over het geloof van hun familielid. Wat was belangrijk in haar geloof? Wie was God voor hem? Welke liederen waren belangrijk voor haar? Welke Bijbeltekst was tijdens zijn leven tot troost en waarom? Dat zijn altijd heel mooie gesprekken.

Toch merk ik soms ook dat er verlegenheid is als ik dat soort vragen stel. Natuurlijk was er betrokkenheid bij de kerk, of in elk geval was iemand ‘gelovig’ te noemen, anders zou ik er als predikant niet bij gevraagd zijn. Maar verwoorden hoe het geloof invloed had op de keuzes die iemand in het leven maakte, dat valt nog niet altijd mee. Soms praten we er dan maar een beetje omheen en worden andere mooie dingen uit iemands leven opgesomd. Soms wordt er gezegd: “Hij praatte nooit zoveel over zijn geloof.” En een enkele keer wordt ook toegegeven: “Ik heb er eigenlijk nooit naar gevraagd…”

Ik moest in dit verband denken aan Hebreeën 11. Het is een bekend hoofdstuk waarin er een heel aantal voorouders worden genoemd: Noach, Abraham, Jozef, Mozes, Rachab. Steeds wordt over hen verteld hoe zij in hun leven standhielden door hun geloof. Het is een refrein dat steeds terugkeert: “Door zijn geloof… door hun geloof… door haar geloof…” Het zijn eigenlijk kleine portretjes waarbij terug wordt gekeken op de levens van hen die ons voorgingen.

Mogen we ook aan elkaar vragen wat onze goede geloofsvoornemens zijn voor 2025? Misschien kunnen we het eens met elkaar hebben over de vraag wat je graag zou willen dat ánderen zouden kunnen vertellen over jouw geloof. Hoe zou je bekend willen staan? Hoe spreekt jouw liefde voor de Heer door je doen en laten heen? Wat is het dat je zegt (en niet zegt) waardoor anderen concluderen: “Dat komt door zijn/haar geloof”?

Goede voornemens mislukken nogal eens. Het schijnt dat maar 25% van de mensen aan het eind van het jaar zegt dat de goede voornemens zo’n beetje zijn behaald. Eén van de dingen die helpen om vol te houden is om anderen op de hoogte te stellen van je voornemens.

Daarover heeft de schrijver van de Hebreeën-brief het eerder ook (10:23-25). We zijn juist als gemeente aan elkaar gegeven om elkaar ook in dit soort dingen aan te moedigen en aan te sporen: tijdens de eredienst, op de kringen, in het onderlinge omzien naar elkaar. En daarnaast is het juist ook ons vertrouwen op God (door het geloof…) dat ons moed en volharding geeft om vol te houden.

Ik bid u toe dat 2025 een jaar mag zijn waarin we ons elke dag voornemen om de aanwezigheid van God in ons leven te laten zien aan de mensen om ons heen.

Ds. Barbara Broeren