De kerk is een van de weinige plekken in onze samenleving waar dove en horende gemeenteleden elkaar ontmoeten. Dit is bijzonder omdat de taal van beide groepen echt verschillend is:
Voor mensen die al vanaf heel jonge leeftijd doof zijn is de Nederlandse Gebarentaal (NGT) de natuurlijke en meest-toegankelijke taal. Later leren ze het Nederlands. De NGT is een volwaardige taal met een heel eigen grammatica, is ruimtelijk en maakt volop gebruik van mimiek en lichaamshouding. Dit zorgt ervoor dat het soms een uitdaging is om te ontdekken hoe dove en horende gemeenteleden samen kerk kunnen zijn.
Om gemeenten hierin te ondersteunen, is het Interkerkelijk Dovenpastoraat (IDP) opgericht. Dit interkerkelijke initiatief is succesvol en werkt via plaatselijke commissies om te bepalen wat het beste werkt bij het samen optrekken binnen een regio. Ook in Katwijk organiseert zo’n commissie al vele jaren diensten in ’t Anker (zalencentrum tegenover de Nieuwe Kerk), waar dove en horende gemeenteleden gezamenlijk deelnemen en veel plaatselijke predikanten en kerkelijk werkers voorgaan. De Gebarentaal staat er centraal en er is meer ruimte voor beeldtaal en de beleving van dove gemeenteleden. De commissie zoekt ook samen met dove gemeenteleden naar goede ontmoetingen, zowel binnen de bredere regio als binnen de eigen gemeente. Het Interkerkelijk Dovenpastoraat ontvangt veel waardering, vooral omdat het voor dove mensen niet altijd eenvoudig is om te wonen in een omgeving waar de Nederlandse taal dominant is. De plaatselijke kerken ondersteunen dit initiatief van harte. Niet iedereen is zich wellicht volledig bewust van dit waardevolle werk. Daarom, namens het Interkerkelijk Dovenpastoraat en de plaatselijke commissie, willen we iedereen hartelijk bedanken die zich de laatste tijd heeft ingezet. Ook bedanken we voor de financiële ondersteuning. De ideeën en ruimte die geboden worden, dragen bij aan het voortzetten van het Dovenpastoraat in 2025.
Pauline van der Plas en ds. Wim Otte
